Le Touquet verslag

Klik hier voor de foto’s



Op 21 juli werden 22 deelnemers, waarvan 21 golfers, verwacht in de loop van de namiddag in hotel Le Manoir. Naarmate iedereen binnenkwam werd het snel duidelijk dat iedereen er zin in had en zijn/haar beste humeur had meegebracht.
We dronken samen iets op het zonovergoten terras, ontdekten de kamers (trouwens van divers pluimage) en spraken, toen nog gedisciplineerd, af om 19h in de bar om een aperitiefje te nuttigen vooraleer aan de lange tafel plaats te nemen die voor ons was gereserveerd.
De bediening en de kwaliteit van de maaltijden waren trouwens prima. De gesprekken divers en geanimeerd, wat de meesten deed besluiten nog iets te nuttigen in de bar. Rond 0h30 werd alles keurig afgerond.
Na een vroeg ontbijt op 22 juli reden we 40 km naar de mooie golfbaan Belle Dune waar de eerste flight om 10h afsloeg. Het was uitstekend golfweer. De ontspannen sfeer en de degelijke nachtrust deed bij sommigen wonderen op de golfbaan. Er werden maar liefst 6 handicapverbeteringen genoteerd. Lies stond slechts 1 punt achter in de strijd voor winner over all met een score van 40. Na het verdiende drankje achteraf in het clubhuis begaven we ons terug naar het hotel, waar de zon weerom het terras deed schitteren. De sfeer en de euforie rond sommige scores deed de rosé rijkelijk vloeien. Sommigen moesten zich naar hun douche haasten om nog op tijd aan tafel te geraken. De ingetogen uitbundigheid van de eerste avond ruimde plaats voor een meer luidruchtig gezelschap, met diverse nevenverschijnselen tot gevolg:
Krista veranderde na elke schotel van kleed. Of toch niet?
De batterijen van de elektrische trolley’s van Ben en Aureglia geraakten niet opgeladen tegen de volgende dag
Ondergetekende vond het wijs om rond middernacht te gaan slapen, wat hem meteen “President-flauwe vent” kostte
Lies probeerde daarna nog een logistiek project te verkopen aan vier toffe gasten in de bar. Ze hield dit vol tot half vier, maar het lukte niet. Ondertussen keek Frits naar dat schouwspel met een fles vodka in de buurt.
23 juli. Nagenoeg iedereen tekent present rond 8h voor het lekkere ontbijt. Dan op naar de golfbaan La Mer, gelegen aan het hotel. Tegen de afslagtijd is iedereen dan toch op de been. Terug prachtig weer in een mooie omgeving, maar de schitterende prestaties van de vorige dag werden niet herhaald. Lies, je moet prioriteiten stellen want golf blijkt dan toch een sport te zijn. Hierdoor kreeg ik de eer om het verslag te schrijven. Is dit echt een prijs?
Na de leuke golfpartij terug naar het hotel voor de prijsuitreiking. De resultaten vinden jullie hierbij. Hugo kreeg ook nog een prijs voor de grootste progressie tussen dag 1 en 2. Iedereen in opperbest humeur, behalve de twee koppels die moesten vertrekken. Eén heeft nog geprobeerd de receptioniste om te kopen om toch maar te kunnen blijven, maar het hotel zat stampvol. De anderen hernamen het ritueel: uitgebreid aperitief, lekker eten en de après op het warme terras in plaats van in de bar. Hoewel ik moet toegeven dat het er rustiger aan toe ging dan de dag ervoor. Kent onze fysiek dan toch grenzen?
De ochtend van het vertrek was iedereen unaniem: beestig plezant, mooie golfbanen, goed hotel. Het is voorbijgevlogen, het was te kort.
Acht die hards stoppen op de terugweg nog even om Wimereux te spelen. Ook een prachtige baan trouwens, waarbij de wind voor een extra uitdaging zorgt.
Uiteindelijk komt iedereen moe maar voldaan veilig thuis.

Ik kijk alvast uit naar onze weekenduitstap van volgend jaar. Wordt met stip in mijn agenda vastgelegd. Ik hoop dat mijn 21 compagnons ook van de partij zullen zijn, samen met nog enkele levensgenieters extra.